Slavernij heeft in alle delen van de wereld bestaan sinds het begin van de geschiedenis. Onder invloed van het Christendom werd in de vroege middeleeuwen in Europa de slavernij verboden. Als we de periode van aan het einde van de middeleeuwen nemen, ofwel vlak voor het begin van de transatlantische slavenhandel, tot aan de dag van vandaag, dan moeten we vaststellen:
Verreweg de grootste slavenjagers en slavenhandelaren zijn…de zwarte Afrikanen zelf. Vlak voor het begin van de transatlantische slavenhandel was, afhankelijk van de specifieke streek, 70% van de Afrikanen slaaf van andere Afrikanen. Afrikaanse stammen, zoals de Ashanti, werden zeer welvarend door hun buurstammen de oorlog te verklaren en tot slaaf te maken, en de slaven met Europese en Arabische slavenhandelaren te ruilen voor goederen.
De Afrikaanse opperhoofden stuurden hun stamleden op rooftocht voor slaven en niet meer om oorlog te voeren. In kleine bootjes voeren de zwarte Afrikanen de Europese schepen tegemoet met de mededeling dat ze slaven voor ze hadden. De slavenhandel werd dus gevoed door de zwarte Afrikanen zelf. De Europeanen konden de inboorlingen niet vinden, maar de zwarte stammen aan de kust wisten precies waar ze zich verstopten.
Op nummer 2 staan de Arabieren/moslims. Als je de trans-Sahara slavenhandelsroutes over land en de Oost-Afrikaanse handel over zee (met Zanzibar als handelscentrum) optelt, dan hebben de Arabieren/moslims zo’n 17 miljoen zwarte slaven uit Afrika gehaald. (Bron: BBC – Focus on the slave trade). Deze slavenhandel was op één punt bijzonder wreed: het was de gewoonte om mannelijke slaven eerst te castreren (zonder verdoving) voordat ze op transport gezet werden. Aangezien veel Afrikanen deze “behandeling” niet overleefden, is het totaal aantal slachtoffers van de Arabische/ islamitische slavenhandel aanzienlijk hoger dan de al genoemde 17 miljoen. Het is ook de reden waarom er weinig nakomelingen van deze slaven leven in Arabische landen.
Inderdaad , Europese slavenhandelaren hebben zo’n 10,5 miljoen zwarte slaven de Atlantische Oceaan overgezet. Maar wat nogal vaak verzwegen wordt, is dat tegelijkertijd in het Ottomaanse (Turkse) moslimrijk de handel in blanke én zwarte slaven wijdverbreid was: er werden in deze periode minstens 2,5 miljoen slaven door en naar de Turken weggesleept. (Bron: Slavery in the Ottoman Empire)
Het schilderij dat we als illustratie bij dit artikel gebruiken is van de hand van de schilder Otto Pilny (1866-1936). Hij bracht vele jaren door in de Arabische wereld, was officieel hofschilder van de Ottomaanse Turkse en islamitische slavenhandelaars, en schilderde dus geen fantasie, maar wel taferelen zoals hij die zélf gezien had en zoals zijn Ottomaanse opdrachtgevers ze trots in hun paleizen hingen. Het presenteren van blanke slavinnen zoals op het schilderij is dus geen fantasie, maar was werkelijkheid. Hier een ander schilderij van hem uit 1919 van een Arabische slavenhandelaar:
Ja, Europa heeft dus aan slavenhandel gedaan, maar het was tegelijk ook slachtoffer van slavenhandel; en in de context van de zwarte en de Arabische slavenhandel in deze periode was die door de Europeanen hoegenaamd niet de grootste.
Wie over slavernij wil praten, moet dan ook de vraag durven beantwoorden wie die slavernij uiteindelijk afgeschaft heeft. De realiteit is dat dit de Europeanen waren: zij hebben de slavernij in Europa èn de koloniën afgeschaft en weer was het Christendom de drijvende kracht. Moslims daarentegen moesten gedwongen worden. Talloos hadden de Europese diplomaten bij islamitische heersers aangeklopt om te vragen te stoppen met het wegvoeren en verhandelen van Europese slaven. Geen enkele keer had het blijvend effect. Pas toen West-Europese legers Noord-Afrika bezetten en de Russen de Kaukasus, werd het ontvoeren van Europese slaven minder. Turkije schafte in paniek de slavernij af toen het de Eerste Wereldoorlog dreigde te verliezen en bang was dat slavernij als excuus gebruikt zou worden door de geallieerden om het hele land te bezetten. Saoedi-Arabië schafte de slavernij pas in 1962 af, onder immense politieke druk van de VN.
Er is overigens geen land ter wereld dat zo’n staat van verdienste kan voorleggen als het gaat om de strijd tegen slavernij ten gunste van de zwarten en de strijd tegen racisme als de VS. De Verenigde Staten van Amerika, in deze vorm, met deze vlag, met deze monumenten voor bv. een President Lincoln, ontstonden uit een bloedige burgeroorlog, waarbij tienduizenden blanke soldaten sneuvelden in de strijd voor (onder andere) de afschaffing van de slavernij. De eerste oorlog die werd uitgevochten door het beroemde en beruchte elitekorps van de US Marines was de Barbarijse oorlog, tegen de Noordafrikaanse moslimhandelaars in zwarte slaven (1801-1805). Het leidde tot de aanval op Tripoli in Libië, aan de andere kant van de wereld, een heldendaad nog steeds bezongen in het lied van de Marines: ‘From the halls of Montezuma to the shores of Tripoli’…
Kortom, het beeld van een typische slavenhaler is niet dat van een Europeaan, niet dat van een blanke. Als er al een typisch beeld van zou moeten bestaan, dan zou dat van de Arabische slavenjager historisch correcter zijn. Europeanen en later Amerikanen zijn de drijvende kracht geweest achter de afschaffing van de slavernij, en hebben daar zelfs oorlogen voor gevoerd en (blanke) levens van soldaten voor opgeofferd, aan de lezer of daar lof aan gegeven wordt.
Maar dat past niet in het ‘nieuwe normaal’ of de BLM-beweging om Europeanen en bij uitbreiding alle blanken een minderwaardigheidscomplex aan te praten. Het is daarom juist zo erg dat daar niet over gesproken wordt en dat dit door de grote nieuwsbedrijven compleet wordt doodgezwegen.
Nog erger zijn de Hollywood-propagandafilms. Films waarin het mishandelen van een zwarte slaaf door een wrede blanke in alle details in beeld wordt gebracht, die hebt u zeker al gezien. Maar hebt u al ooit één film gezien waarin zwarte slaven gevangen en verhandeld worden door zwarten? Hebt u al ooit één film gezien waarin zwarte slaven door Arabieren gevangen, verhandeld, mishandeld en gecastreerd worden? Men zou die nochtans ook kunnen maken, want als het over slavernij gaat zijn blanken niet alleen maar ‘daders’, en zijn zwarten en Arabieren niet alleen maar ‘slachtoffers’.
Bron: React Nieuws